تهیه نقشه ژنتیکی جمعیت لاینهای اینبرد نوترکیب گندم نان حاصل از تلاقی ژنوتیپ های yecora rojo و no. 49 با استفاده از نشانگرهای irap و remap

برای تهیه نقشه ژنتیکی و مکان یابی qtlهای عملکرد و اجزای آن 150 لاین اینبرد نوترکیب گندم نان حاصل از تلاقی رقم yecora rojo (زودرس) به عنوان والد پدری و ژنوتیپ no.49 (دیررس) به عنوان والد مادری تحت شرایط آبیاری نرمال و تنش کم آبی مورد ارزیابی قرار گرفتند. چندشکلی والدین با استفاده از نشانگرهای رتروترانسپوزونی irap وremap و نشانگرهای ssr بررسی و 32 نشانگر remap، 19 نشانگر irap و 14 نشانگر ssr چندشکل برای تجزیه ها استفاده گردید. نقشه پیوستگی 51 نشانگر رتروترانسپوزونی دارای طول 20/1060 سانتی مورگان با متوسط فاصله بین دو نشانگر مجاور 18/27 سانتی-مورگان بود. در این نقشه، 23 نشانگر در گروه پیوستگی یک و 16 نشانگر در گروه پیوستگی دو واقع شدند و 12 نشانگر در هیچ گروه پیوستگی جای نگرفتند. نقشه پیوستگی دوم شامل نشانگرهای ssr و رتروترانسپوزنی، طولی برابر 70/1570 سانتی مورگان با متوسط فاصله بین دو نشانگر 04/28 سانتی مورگان بود. در این نقشه، از 65 نشانگر چندشکل، 34، 18، 2 و 2 نشانگر به ترتیب به گروه های پیوستگی 1 تا 4 منتسب شدند و هفت نشانگر در هیچ گروه پیوستگی قرار نگرفت. برای کلیه صفات مورد مطالعه در جمعیت تفکیک متجاوز مشاهده شد. با استفاده از نقشه پیوستگی دوم و مکان یابی فاصله ای مرکب، چهار و یک qtl برای عملکرد دانه به ترتیب تحت شرایط آبیاری نرمال و تنش کم آبی شناسایی شد. برای وزن هزاردانه، سه qtl در شرایط تنش کم آبی و برای تعداد دانه در سنبله در هر دو شرایط یک qtl مکان یابی گردید. در نهایت یک qtl برای تعداد سنبله در متر مربع در شرایط آبیاری نرمال شناسایی شد. برای عملکرد دانه، یک qtl در هر دو شرایط مشترک بود. علاوه بر این، برای وزن هزار دانه و تعداد دانه در سنبله در شرایط تنش کم آبی یک qtl مشترک شناسایی گردید که می تواند ناشی از پیوستگی ژنی یا اثر پلیوتروپیک باشد.